Japonya Uzay Ajansı’nın 1999 JU3 asteroidinden örnek alıp Dünya'ya getirmesi için tasarladığı Hayabusa 2 uzay aracı, 3 Aralık 2014 tarihinde Türkiye saati ile 15:22:04'te H-IIA F26 roketiyle fırlatıldı. Roket, 1 saat 47 dakika 21 saniye boyunca Hayabusa 2’yi taşıdıktan sonra uzay aracından ayrıldı. Hayabusa 2'nin, örnek alınması planlanan asteroide Temmuz 2018'de ulaşması planlanıyor. Bir buçuk yıl sürecek görevinin ardından Aralık 2019'da Dünya’ya dönmek üzere tekrar yola çıkacak olan uzay aracı, aldığı örnekleri Aralık 2020’de Dünya'ya ulaştırmış olacak.
Güneş Sistemi’nde gezegenler kadar büyük kütleye sahip olmayan küçük gökcisimlerine asteroit ya da küçük gezegen deniyor. Asteroitlerin kuyrukluyıldızlar gibi Güneş Sistemi'nin oluştuğu zamandan bu yana yapılarını korudukları düşünülüyor. Bu nedenle asteroitler üzerine yapılan çalışmalar Güneş Sistemi'nin nasıl oluştuğunu ve ilk zamanlardaki yapısını öğrenmek açısından hayli önemli.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nde (MIT) çalışan bir grup araştırmacı, hareketli aksamları olmayan bir itki sistemi tasarladı, üretti ve başarıyla test etti. Dr. Haofeng Xu ve arkadaşlarının Prof. Dr. Steven Barrett önderliğinde yaptığı çalışmanın sonuçları Nature’da yayımlandı.
Gökyüzünde en kolay fark edilen takımyıldızlardan biri olan Avcı (Orion) Takımyıldızı, kış aylarında Kuzey Yarımküre’de gökyüzünün en önemli simgelerindendir. Bu nedenle de kış mevsiminin gelişinin habercisi olarak kabul edilir.
Bilim Genç sesli yayınının yeni bölümünde Prof. Dr. Levent Kurnaz “Güneş Sistemi’nde başka bir gezegende yaşabilir miydik?” sorusunu, en yakınımızda olan Merkür, Venüs ve Mars’ın iklimi ve bu gezegenlerde yaşama imkânı üzerinden açıklıyor.
Yerli uyduların mercek, prizma ayna gibi optik bileşen ihtiyacını karşılayacak Optik Sistemler Araştırma Laboratuvarı TÜBİTAK Uzay Teknolojileri Araştırma Enstitüsü çatısı altında kuruldu.
Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS) 20. yaş gününü kutluyor. ISS’yi oluşturan ilk modül olan Zarya, 20 Kasım 1998’de fırlatılmış ve Dünya’nın çevresindeki yörüngesine yerleşmişti.
1772 yılında Wittenberg Üniversitesi’nden Johann Daniel Titius gezegenlerin Güneş’e olan ortalama uzaklıkları arasında bir ilişki olduğunu keşfetti.
Gezegenler genç yıldızların etrafında dönen gaz ve toz bulutlarının içinde doğar. Bir araya gelen toz zerreleri giderek büyür; çakıl taşı, kaya ve dağ büyüklüğünde parçalar oluştururlar.
Boğa Takımyıldızı’ndaki Ülker (Pleiades) ve Boğa (Hyades) yıldız kümeleri kasım ayında Güneş’in batışından sonra doğu ufkunun üzerinden yükseliyor.
Enerji kaynağı olarak güneş panellerinin kullanıldığı Vanguard 1 uydusunun fırlatılmasından bugüne güneş panelleri sayesinde uydular uzun yıllar görev yapabildi. Peki, uzay araçlarında kullanılan güneş panelleri uzaydaki zorlayıcı koşullara nasıl dayanabiliyor?
Bilim Genç sesli yayınının yeni bölümünde Prof. Dr. Levent Kurnaz Güneş’te meydana gelen değişimlerin Dünya’nın iklimini nasıl etkilediğini anlatıyor.
Akay Caddesi No: 6 06420 Bakanlıklar / ANKARA
0312 298 95 41
E-Posta: bilim.genc@tubitak.gov.tr
0312 222 83 99
0312 221 18 60
E-Posta: abone@tubitak.gov.tr
