Uluslararası bir araştırma grubu, nötrinoların ve antinötrinoların birbirlerine dönüşme süreçleri arasında belirgin farklar tespit etti.
Bir grup araştırmacının Şili’deki Avrupa Güney Gözlemevi’ne ait bir teleskobu kullanarak yaptığı, altı yıla yayılan gözlemler Mars’ta geçmişte okyanuslar dolusu su olduğunu gösteriyor. Tahminlere göre dört milyar yıl önce Kızıl Gezegen’in kuzey kutbunun yarısı sularla kaplıydı ve bu suların derinliği bazı yerlerde 1,6 kilometreye kadar çıkıyordu. Dr. G. L. Villanueva ve arkadaşlarının yaptığı araştırmanın sonuçları Science’ta yayımlandı.
Hidrojen atomunun izotoplarından (proton sayısı aynı nötron sayısı farklı atomlar) biri döteryumdur. D simgesi ile gösterilen bu izotopun çekirdeği bir proton ve bir nötron içerir. Hidrojenin en yaygın izotopunun (H) çekirdeğinde ise sadece bir proton vardır. Bir döteryum izotopu içeren su molekülleri (HDO), fazladan bir nötrona sahip oldukları için, iki hidrojen atomu içeren su moleküllerinden (H2O) daha ağırdır. Bu durum aynı sıcaklıktaki HDO moleküllerinin H2O moleküllerinden daha yavaş hareket etmesine neden olur.
HDO molekülleri H2O moleküllerinden daha yavaş hareket ettiği için bir gezegenden uzaya kaçan su molekülleri arasındaki HDO/H2O oranı gezegendeki HDO/H2O oranından daha küçüktür. Bu durum zamanla gezegendeki HDO/H2O oranının artmasına neden olur.
Araştırmacılar, gözlemler yaparak Mars’taki HDO/H2O oranının değişimini inceledi ve elde edilen verileri kullanarak Mars’ta geçmişte ne kadar su olduğunu tahmin etti. Sonuçlar yaklaşık 4 milyar yıl önce Mars’ın yüzeyinde 20 milyon km3’ten fazla su olduğuna işaret ediyor. Bu su Mars’ın yüzeyinin tamamını kaplasaydı, yaklaşık 140 metre derinliğinde olurdu. Ancak büyük bir ihtimalle su Mars’ın kuzey yarımküresinde toplanmıştı ve bazı yerlerde derinliği 1,6 kilometreye ulaşıyordu.
Uluslararası bir araştırma grubu, nötrinoların ve antinötrinoların birbirlerine dönüşme süreçleri arasında belirgin farklar tespit etti.
Uluslararası Uzay İstasyonu’nda yapılan çalışmalar sonucunda mezosfer deliklerini aydınlatan yeni bir tür “kutup ışığı” keşfedildi.
Kaliforniya Teknoloji Enstitüsünde çalışan bir grup araştırmacı da 2012 yılında tamamlanan Rossi X-Işını Zamanlama Kâşifi (RXTE) görevi sırasında toplanan verilerde karadelikler tarafından hareket yönü tersine çevrilen ışık ışınlarının izlerine rastlamışlar.
Son günlerde gökyüzünde ip gibi dizilmiş parlak noktaların geçişine tanık olmuş olabilirsiniz. Bu durumun nedeni, fütüristik projeleriyle bildiğimiz Elon Musk’ın sahip olduğu SpaceX şirketi tarafından geliştirilen Starlink projesi.
Mayıs ayında Merkür ve Venüs’ü gün batımından sonra; Mars, Satürn ve Jüpiter’i ise gün doğumundan sonra gökyüzünde görebilirsiniz.
TÜBİTAK tarafından düzenlenen canlı bilim söyleşilerinin dördüncüsü, 7 Mayıs 2020 tarihinde saat 17.00’de TÜBİTAK Bilim Genç YouTube kanalında canlı olarak yayınlanacak.
Güneş panellerinden yansıyan ışıklar sayesinde uyduları geceleri gökyüzünde rahatça görmek mümkün. Uydulardan yansıyan bu ışık, ışığa duyarlı gözlem aletleri tarafından da algılanıyor ve bu durum bazen verilerde bozulmalara sebep olabiliyor.
Dünya’dan Mars’a gitmek için neden belirli zamanlar daha uygun diye merak etmiş miydiniz?
Bu soruyu cevaplayabilmek için ilk olarak ısının nasıl yayıldığını anlamamız gerekir. Isı ışıma, iletim ve konveksiyon olmak üzere üç yolla yayılır.
Bütün dünyada hayatı etkileyen yeni tip koronavirüs salgını uzay çalışmalarını da olumsuz etkiledi. Birçok ülkede okullar kapanınca anne ve babalar da çocuklara bakmak üzere işi bırakmak ya da yavaşlatmak durumunda kaldı.
TÜBİTAK Remzi Oğuz Arık Mahallesi Tunus Cad. No: 80 06540 Kavaklıdere Çankaya/ANKARA
0312 298 95 24
E-posta: bilim.genc@tubitak.gov.tr
0312 222 83 99
0312 221 18 60
E-posta: abone@tubitak.gov.tr
