Flor
Flor
Diş macunlarında florür bulunur. Fazla miktardaki florür zehirlidir.
Flor, periyodik tablonun 2. periyodunun 17. grubunda yer alan bir elementtir. Florun atom numarası 9'dur. Flor, F sembolü ile gösterilir ve ametaldir.
Florun Tarihçesi ve Kullanım Alanları
Tepkimeye girme isteği en yüksek element olduğu için ayrıştırılması ve üretilmesi 19. yüzyıl kimyacılarını hayli zorladı. Metallerle etkileşince hemen tutuştuğu için 1812’de André Ampère bu bilinmeyen elemente Latincede "akış" anlamına gelen fluere kelimesinden yola çıkarak fluorine adını verdi.
1886'da Fransız kimyacı Henri Moissan floru bileşiklerinden ayrıştırdı ve bu başarısından dolayı 1906 yılında Nobel Kimya Ödülü’nü kazandı.
İkinci Dünya Savaşı’na kadar endüstriyel amaçlarla büyük miktarda flor üretimi yapılmıyordu. İkinci Dünya Savaşı sırasındaki atom bombası geliştirme çabaları ve diğer nükleer enerji projeleri yüksek miktarda flor üretimini gerekli kıldı. Bu tarihten önce buzlu cam üretiminde ve kaynak yapımında flor tuzları kullanılıyordu. Günümüzde nükleer enerji santrallerine uranyum yakıtı hazırlayan tesislerde uranyum izotoplarını ayrıştırmak için uranyum florür (UF6) bileşiği kullanılır.
Isıya dayanıklı plastiklerde, teflon kaplamalarda, kablo izolasyonu ve izolasyon bantları ile su geçirmez ayakkabı ve giysilerdeki Gore-Tex ürünlerde kullanılır.
Diş çürüklerini önlediği düşünüldüğü için içme sularına 2 mg/l’den az olmak üzere flor tuzları (metal-flor bileşikleri) katılır. Diş macunlarında da florür bulunur. Fazla miktardaki florür zehirlidir. Saf flor ise çok zehirlidir. Hidorflorik asit (HF), camı çözen tek asittir.
Önemli izotopları:
19F
Elektron dizilimi:
[He]2s22p5
Yoğunluk (g/cm3):
0,001553
Atom yarıçapı (Å):
1,47
Elektron ilgisi (kj/mol):
328,165
Oda sıcaklığındaki hâli:
Gaz
Erime noktası (°C):
-219,67
Kaynama noktası (°C):
-188,11
Elektronegatifliği:
3,98
Keşif yılı:
1886
İyonlaşma Enerjileri
1681,045
3374,17
6050,441
8407,713
11.022,755
15.164,128
17.867,734
92.038,44