Sıcaklık ve ısı kavramları benzer çağrışımlar yaptığı için günlük yaşamda sıkça ve yanlış şekilde birbirinin yerine kullanılır.

Mutlak sıfıra yani en düşük sıcaklığa ulaşmanın mümkün olup olmadığını anlayabilmek için öncelikle ısı ve sıcaklık kavramlarının ne anlama geldiğine bir göz atalım.

Kuramsal en yüksek sıcaklık için, mutlak sıfır noktasında olduğu gibi, bilim insanlarının üzerinde anlaştığı bir değer yoktur.

Kar ve dolu arasındaki fark oluşum süreçlerinden kaynaklanıyor.

Soğuk kış günlerinde yollardaki buzları eritmek için sıklıkla başvurulan bir uygulama yollara tuz serpilmesidir.

Sıcak su gerçekten de bazı durumlarda soğuk sudan daha hızlı donabilir.

Saf maddeler belirli sıcaklıklarda faz değiştirir. Örneğin 1 atmosfer basınç altında suyun erime noktası 0°C, kaynama noktası ise 100°C’dir.

Robotumuz suyun sıcaklığını ölçerek tehlike durumuna göre bize uygun bilgi veriyor.

Çevremizdeki maddelerin neredeyse tamamı sıcaklıkları arttığı zaman genleşir ve hacimleri artar. Bu durumu maddelerin sıcaklıklarıyla birlikte enerjilerinin de artmasıyla açıklayabiliriz.

Termodinamik ısıyı, sıcaklığı ve enerjiyi konu alan bilim dalıdır. Termodinamik ile ilgili araştırmalar 19. yüzyılda başlamıştır.

Sıcak hava soğuk havaya oranla daha fazla nem taşır. Bu yüzden sıcak ve nemli hava, soğuk bir ortamla karşılaştığı zaman sıcaklığının azalmasıyla birlikte içerdiği nemin tamamını taşıyamaz hale gelir.Böylece içerdiği fazla nemi pencere gibi soğuk bir yüzeyin üzerine bırakır.

Camların nasıl sınıflandırılması gerektiği sorusuna cevap vermek için önce katılar ve sıvılar hakkındaki temel bilgilerimizi özetleyelim.

Bilim insanlarına göre bir şeyi ne kadar soğutursanız soğutun mutlak sıfır olarak adlandırılan 0 kelvine (-273,15°C) kadar yaklaşırsınız, ama bu sıcaklığa ulaşamazsınız.