Sevdiklerinizi Çikolata Yapıp Yemek İster misiniz?

Birkaç senedir bilim ve teknoloji dünyasının adeta tozunu attıran 3D yazıcı teknolojisini bilenler bilir. Bilmeyenler için kısaca anlatmak gerekirse; bu teknolojiye 3D baskı ya da katmanlı üretim denmesinin temel sebebi, bilgisayarda üç boyutlu olarak tasarlanmış ya da üç boyutlu olarak taranmış herhangi bir ürünün, uygun baskı malzemesinin doldurulduğu kartuşlar aracılığıyla üst üste dizili katmanlar halinde basılması.

Gelişmiş ülkelerde son beş yıldır pek çok alanda endüstriyel ve hobi amaçlı üretimi yapılan 3D yazıcılar bir-iki senedir Türkiye’de de bulunabiliyor. Bugün hobi amaçlı bir 3D yazıcı ülkemizde yaklaşık 3500 TL’ye satın alınabiliyor.

Peki, bir 3D yazıcı neleri basabilir? Ayakkabıdan yiyeceğe, protezden makine parçasına, bilgisayarda modellemesi yapılmış her şeyi... Yapmanız gereken tek şey basacağınız ürüne uygun baskı malzemesini bulup kartuşlara doldurmak. Bu amaçla yaygın olarak polimer, metal ve doğal esaslı (örneğin ahşap) malzemeler kullanılıyor. Ancak teknoloji geliştikçe baskı malzemelerinin çeşitliliği de artıyor; tıpkı çikolata gibi.

Gelelim sevdiklerimizin çikolatasını yapmaya. Türkçede, çok sevilen insanlar için kullanılan, “Yerim seni!” mecazı, 3D yazıcı teknolojisinde somut karşılığını buldu denebilir. Nasıl mı? Şöyle düşünelim: Eğer çikolatanın 3D yazıcı kartuşuna doldurulması ve mürekkep yerine kat kat çikolata püskürtmesi mümkünse, neden sevdiklerimizin fotoğraflarının ya da resimlerinin üç boyutlu modelleme yöntemiyle çikolataları basılmasın?

Başlangıçta yalnızca plastik ve metal ürünler basılabiliyorken 3D yazıcı ile çikolata basımı ilk kez 2011 yılı ortalarında İngiltere’de gerçekleştirildi.

Exeter Üniversitesi’nin bir İngiliz şirketinin finans desteğiyle yürüttüğü projenin araştırma-geliştirme aşamasında zorlu süreçler yaşandı. Çünkü çikolata basımı, çok hassas ısıtma ve soğutma işlemlerine ihtiyaç duyuyordu. 3D baskı sürecinde bazı önemli değişkenler, sıvı çikolata için belirlenmiş doğru akış hızı oranlarında bir araya getirilmek zorundaydı. Araştırmacılar bu zorluğu yeni bir “ısıtma ve soğutma kontrol sistemi” geliştirerek aşmayı başardı. 3D yazıcı bir kat çikolata bastıktan sonra, belli bir süre katılaşmasını bekliyor ve sırasıyla diğer katları basıyordu. Böylece geliştirilen prototip yazıcıyla 3D çikolata basımı ucuz, sağlıklı ve çevreci bir teknolojiyle hayata geçirilmiş oldu.

Araştırmanın lideri, Exeter Üniversitesi’nden Dr. Liang Hao’ya göre 3D yazıcı teknolojisinin en önemli özelliği kişinin kendi tasarımıyla benzeri olmayan bir ürün üretebilmesi. Bu bağlamda çikolatanın baskı malzemesi olarak kullanılmasının başarılmış olması, özel çikolata tasarımlarının hayata geçirilmesinin de mümkün olduğunu gösteriyor. Sadece yaratıcılıkla sınırlanabilecek tasarımlar, doğal olarak sevdiklerimizin resimlerini ve fotoğraflarını da kapsayabiliyor.

Zaman içinde 3D çikolata basan yazıcılar daha da geliştirildi. Örneğin ABD’deki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nün (MIT), 2012 yılının Mart ayında tanıttığı “Dijital Çikolatacı” daha karmaşık bir 3D yazıcı prototipi. Araştırma-geliştirme çalışmalarına paralel olarak yazıcıların seri üretimine de yavaş yavaş geçiliyor.

Nitekim, geçtiğimiz Şubat ayında Tokyo’daki FabCafe, müşterileri için Sevgililer Günü’ne özel böyle bir 3D çikolata hizmeti verdi. İki gün süren hazırlıkta, önce dilediğiniz ifadeyle yüzünüzün 3D taraması yapılıyor ve elde edilen dijital kalıp, çikolatalarınızın basımında kullanılıyor. Yaklaşık 66 dolara mal olan bu çalışma sonunda yüzünüzün kalıbı ve çikolatalarınızla birlikte kafeden ayrılıyorsunuz.

Kaynaklar:

• http://www.exeter.ac.uk/research/newsandevents/news/title_145191_en.html
• http://www.bbc.co.uk/news/technology-14030720
• http://www.dvice.com/2013-1-25/3d-printing-shop-lets-you-eat-your-lovers-face-chocolate
• http://www.foodrepublic.com/2012/03/13/digitial-chocolatier
• http://www.cmarcelo.com/cornucopia
• http://www.cubify3dprint.com/tr/