Genel Görelilik Kuramı Bir Testten Daha Başarıyla Geçti

Genel görelilik kuramı geliştirildiğinden beri pek çok testten başarıyla geçti. Astronomy & Astrophysics dergisinde yayımlanan bir makaleye göre, bu testlerin en sonuncusu ve en zoru yakın zamanlarda yapıldı. Gökadamızın etrafındaki devasa karadeliğin etrafında dönen bir yıldızı gözlemleyen araştırmacılar, genel görelilik kuramının tahminleriyle uyumlu sonuçlar elde etti.

Gökadamızın merkezinin yakınındaki yıldızları gözlemlemek çok zordur. Gaz ve toz bulutları yıldızlardan yayılan ışığın Dünya’ya ulaşmasını engeller. Ancak kızılötesi ışığa duyarlı kameralarla bu yıldızları takip etmek mümkündür.

Biri Los Angeles’taki Kaliforniya Üniversitesi’nde diğeri Max Planck Dünya Dışı Fizik Enstitüsü’nde çalışan iki ayrı araştırma grubunun 1990’ların başından beri takip ettiği, S2 adı verilen yıldız gökadamızın merkezindeki Sgr A* karadeliğinin etrafında her 16 yılda bir tur atıyor. Yıldız, karadeliğe çok yakın (yaklaşık 20 milyar kilometre yarıçaplı) bir yörüngede dolandığı için büyük bir kütleçekim alanının etkisinde kalıyor ve genel görelilik kuramının etkileri gözlemlenebilir hale geliyor.

Genel görelilik kuramının sonuçlarından biri kütleçekim alanından uzaklaşan ışığın enerji kaybetmesi ve frekansının kırmızıya kaymasıdır. Özel görelilik kuramı da gözlemci ve ışık kaynağının birbirlerine göre hareket etmeleri durumunda ışığın frekansında kaymalar olacağını söyler. Araştırmacılar S2’den Dünya’ya ulaşan ışıktaki kırmızıya kaymayı gelişmiş teleskoplar yardımıyla ölçmüşler ve sonuçların görelilik kuramının tahminleriyle uyumlu olduğunu bulmuşlar. Elde edilen sonuçları Newton’un kütleçekim kuramıyla açıklamaksa mümkün değil.

Genel görelilik kuramının tahminlerinden biri de gökcisimlerinin takip ettiği yörüngelerin zamanla kaymasıdır. Örneğin bu etki Merkür’ün yörüngesinde gözlemlenebiliyor. Aynı olgunun S2’nin yörüngesinde de gözlemlenebileceği düşünülüyor. Araştırmacılar yakın gelecekte S2’nin yörüngesini takip etmeyi ve 16 yıl önce aynı bölgeden geçerken takip ettiği yörüngeden ne ölçüde farklı olduğunu ölçmeyi planlıyor. Daha sonra, elde edilen sonuçların genel görelilik kuramının tahminleriyle uyumlu olup olmadığı belirlenecek.