James Webb’den Uranüs’ün Halkalarının ve Uydularının Yeni Görüntüsü
James Webb Uzay Teleskobu ile Uranüs’ün uydularının ve halkalarının bugüne kadarki en net görüntüsü elde edildi.
Uranüs, Güneş sisteminin en ilginç özelliklere sahip gezegenlerinden biridir. Yaklaşık 98 derecelik bir eksen eğikliğine sahip olan Uranüs, Güneş etrafındaki yörüngesinde yana doğru dönüyormuş gibi görünür. Uranüs’ün bir günü yaklaşık 17 saat sürer. Yani Dünya’ya kıyasla kendi etrafındaki dönüşünü daha kısa sürede tamamlar. Uranüs’ün bir yılı ise yaklaşık 84 Dünya yılına eşittir.
Bilinen 27 uydusu olan Uranüs’ün yakın uyduları büyük oranda buz ve kayaçlardan oluşuyor. Gezegenin uzak uydularının yapısı hakkında ise henüz yeterince bilgimiz bulunmuyor. James Webb tarafından çekilen fotoğrafta Uranüs’ün 27 uydusundan 14’ü görülüyor. Bu uyduların adları, Oberon, Titania, Umbriel, Juliet, Perdita, Rosalind, Puck, Belinda, Desdemona, Cressida, Ariel, Miranda, Bianca ve Portia’dır.
Gezegen halkaları denildiğinde akla Satürn gelse de Uranüs’ün de halkaları bulunuyor. Uranüs’ün halkalara sahip olduğu ilk defa 1977 yılında James Elliot, Ted Dunham ve Jessica Mink tarafından keşfedildi. Uranüs’ün atmosferi ile ilgili gözlemler yapan bilim insanları Uranüs’ün dokuz halkası olduğunu belirledi. 1986 yılında Uranüs’ün yakınlarından geçen Voyager 2 uzay aracı, Uranüs’ün halkaları ilk kez fotoğrafını çekti. Bu görüntülerden iki yeni halka daha keşfedildi. Sonraki yıllarda Hubble Uzay Teleskobu ile yapılan gözlemlerle birlikte şu an Uranüs’ün bilinen 13 halkası bulunuyor: Zeta, 6, 5, 4, Alpha, Beta, Eta, Gamma, Delta, Lambda, Epsilon, Nu ve Mu.
Uranüs’ün yüzeyine yakın olan iç halkaları gri tonlardadır. En dıştaki iki halkadan iç kısımdaki kırmızı, en dıştaki ise mavi renklerdedir.
Fotoğrafta, gezegen yuvarlağının merkezine yakın kısımdaki parlaklık Uranüs’ün kuzey kutup bölgesindeki buzullardan kaynaklanıyor.
Uranüs’ün halkalarının ve uydularının bu zamana kadarki en net fotoğrafı olan bu görüntü, James Webb Uzay Teleskobu’nun yakın kızılötesi kamerası (NIRCam) ile elde edildi.
Kaynaklar:
