Güneş aktiviteleri, özellikle manyetik fırtınalar yoluyla Dünya yörüngesindeki teknolojik sistemleri etkileyebilir, haberleşme altyapısında kesintilere neden olabilir ve uzay görevindeki astronotlar için sağlık riski oluşturabilir.

NASA 2024 yılında okyanusları ve atmosferi gözlemlemek için uzaya PACE isimli bir uydu gönderdi. Bu uydu okyanusun içindeki minik fitoplanktonları görebiliyor ve bulutların yanı sıra atmosferdeki tozları, dumanları ve aerosolleri analiz edebiliyor.

Bir grup araştırmacı, yerkürenin derinlerinde bir zamanlar Dünya’ya çarparak Ay’ın oluşmasına yol açan gezegenin kalıntılarının bulunduğunu öne sürdü. Dr. Quin Yuan ve arkadaşları tarafından yapılan araştırmanın sonuçları Nature’da yayımlandı.

Güneş sistemindeki dört karasal gezegen arasında en büyüğüdür. Yüzeyinde suyun sıvı hâlde bulunduğunu ve üzerinde yaşam olduğunu kesin şekilde bildiğimiz tek gök cismi Dünya’dır.

Bilimsel çalışmalar sulama ve içme amacıyla yer altı sularının kullanılmasının, Dünya’nın kendi etrafındaki dönüş ekseninin kaymasına neden olduğunu gösteriyor.

Yapılan araştırmalar, 1998-2017 yılları arasında Dünya’nın yansıttığı güneş ışığı oranının %0,5 azaldığını gösteriyor.

Dünya yüzeyinin yaklaşık %70’i suyla kaplıdır. Bu suyun yaklaşık %97’sini ise okyanuslar oluşturur. Okyanuslar milyarca ton tuz içerebilir.